Van Wanaka naar Christchurch
Blijf op de hoogte en volg Esther
12 Januari 2020 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Vanochtend weer wakker geworden met een prachtig uitzicht. Aan de ene kant op de bergen. Aan de andere kant op Lake Wanaka.
Na een ontbijtje in Wanaka Lodge hebben we alles weer in de auto geladen en zijn we naar het centrum, naar Lake Wanaka gereden.
Want nu was het droog en kwam er een klein zonnetje tussen de wolken door.
In het centrum nog een leuk verkeersbord gezien wat ons deed denken aan de overstekende eend met haar jonge eendjes, die we gisteravond vlakbij onze accommodatie de weg over hadden zien steken.
Na nog wat foto’s bij het meer van Wanaka gemaakt te hebben, zijn we vertrokken richting Christchurch, want we hebben vandaag een aardig lange rit voor de boeg.
En aangezien alleen ik een rijbewijs heb, betekent dat regelmatig even stoppen onderweg. Wat helemaal niet erg is met de prachtige natuur hier. We hebben vandaag van wegen tussen de bergen tot wegen met weidse vergezichten gehad.
We zijn via Lindis pass naar het mount Cook uitzichtpunt gereden. Wat een mooi uitzicht heb je daar.
Daarna zijn we onderweg gestopt bij een zalmkwekerij om een pie te eten en wat te drinken.
Daarna nog een paar keer gestopt bij Lake Pukaki en Lake Tekapo. Ook die meren waren weer geweldig om te zien!
Bij Fairlie hebben we even in een veld vol lupines gestaan. Prachtig om zo’n groot veld vol lupines te zien.
Tussen Pleasant Point en Keans Crossing rijdt nog een stoomtrein en die kwamen wij onderweg tegen. Echt nostalgie ;-)
Na een lange rit, die naarmate de dag vorderde steeds warmer werd (we begonnen met ongeveer 19 graden en eindigden met 30 graden), zijn we weer aangekomen in Christchurch. We verblijven wederom bij dezelfde aardige mensen als op dag 1 in Christchurch.
Tijdens een korte pauze heb ik geprobeerd wat foto’s van de afgelopen dagen bij de reisverslagen te plaatsen, maar jammer genoeg gaat er steeds iets mis. De foto’s die ik upload komen steeds bij het laatste reisverslag te staan. Dit is niet de bedoeling, maar wat ik ook probeer, het lukt niet. Ik heb nu een mail gestuurd aan de site om na te vragen wat er mis gaat. Even geduld dus nog aub voor de foto’s van de afgelopen dagen.
Vanavond zijn we eerst voor Ton nog een wielershirt op gaan halen bij iemand thuis in Christchurch. (Ja, Ton heeft dat goed geregeld ;-) Zijn collectie wielershirts wordt steeds groter (zie www.tonmerckxwielershirts.nl) ).
Daarna zijn we naar het kerkhof geweest waar mijn tante (die begin juni 2019 is overleden) en haar man begraven zijn. Ik had met foto’s wat aanwijzingen via mail gekregen van mijn neef Rob (waar we morgen op bezoek gaan), maar helaas hebben we het graf niet kunnen vinden. Morgen nog maar even een keer navragen aan mijn neef.
Ton en ik zijn nog gereden naar de straat waar mijn tante woonde voor de aardbeving die zoveel huizen vernietigde een aantal jaren geleden. Mijn tante is toen ook haar huis kwijt geraakt. De straat ligt in een gebied, dat afgesloten is. Je mag hier niet met de auto komen, maar wel te voet of met de fiets. Ton en ik zijn het gebied ingelopen tot aan de straat waar mijn tante woonde. Het voelde heel raar om dat te zien / daar te lopen.
Tot slot zijn we nog gaan kijken waar mijn tante na de aardbeving (en nadat ze naar Nederland is gekomen) heeft gewoond tot aan haar dood. Ik vind het toch fijn om een beetje een beeld te krijgen van hoe haar leven hier een beetje was.
Morgen weer verder.... dan gaan we op bezoek bij mijn neef Rob. Ik kijk er echt naar uit om hem na zo veel jaren weer te zien (hij was toen geloof ik een puber en ik ongeveer 6 jaar oud ofzo) en zijn gezin te ontmoeten :-)
Na een ontbijtje in Wanaka Lodge hebben we alles weer in de auto geladen en zijn we naar het centrum, naar Lake Wanaka gereden.
Want nu was het droog en kwam er een klein zonnetje tussen de wolken door.
In het centrum nog een leuk verkeersbord gezien wat ons deed denken aan de overstekende eend met haar jonge eendjes, die we gisteravond vlakbij onze accommodatie de weg over hadden zien steken.
Na nog wat foto’s bij het meer van Wanaka gemaakt te hebben, zijn we vertrokken richting Christchurch, want we hebben vandaag een aardig lange rit voor de boeg.
En aangezien alleen ik een rijbewijs heb, betekent dat regelmatig even stoppen onderweg. Wat helemaal niet erg is met de prachtige natuur hier. We hebben vandaag van wegen tussen de bergen tot wegen met weidse vergezichten gehad.
We zijn via Lindis pass naar het mount Cook uitzichtpunt gereden. Wat een mooi uitzicht heb je daar.
Daarna zijn we onderweg gestopt bij een zalmkwekerij om een pie te eten en wat te drinken.
Daarna nog een paar keer gestopt bij Lake Pukaki en Lake Tekapo. Ook die meren waren weer geweldig om te zien!
Bij Fairlie hebben we even in een veld vol lupines gestaan. Prachtig om zo’n groot veld vol lupines te zien.
Tussen Pleasant Point en Keans Crossing rijdt nog een stoomtrein en die kwamen wij onderweg tegen. Echt nostalgie ;-)
Na een lange rit, die naarmate de dag vorderde steeds warmer werd (we begonnen met ongeveer 19 graden en eindigden met 30 graden), zijn we weer aangekomen in Christchurch. We verblijven wederom bij dezelfde aardige mensen als op dag 1 in Christchurch.
Tijdens een korte pauze heb ik geprobeerd wat foto’s van de afgelopen dagen bij de reisverslagen te plaatsen, maar jammer genoeg gaat er steeds iets mis. De foto’s die ik upload komen steeds bij het laatste reisverslag te staan. Dit is niet de bedoeling, maar wat ik ook probeer, het lukt niet. Ik heb nu een mail gestuurd aan de site om na te vragen wat er mis gaat. Even geduld dus nog aub voor de foto’s van de afgelopen dagen.
Vanavond zijn we eerst voor Ton nog een wielershirt op gaan halen bij iemand thuis in Christchurch. (Ja, Ton heeft dat goed geregeld ;-) Zijn collectie wielershirts wordt steeds groter (zie www.tonmerckxwielershirts.nl) ).
Daarna zijn we naar het kerkhof geweest waar mijn tante (die begin juni 2019 is overleden) en haar man begraven zijn. Ik had met foto’s wat aanwijzingen via mail gekregen van mijn neef Rob (waar we morgen op bezoek gaan), maar helaas hebben we het graf niet kunnen vinden. Morgen nog maar even een keer navragen aan mijn neef.
Ton en ik zijn nog gereden naar de straat waar mijn tante woonde voor de aardbeving die zoveel huizen vernietigde een aantal jaren geleden. Mijn tante is toen ook haar huis kwijt geraakt. De straat ligt in een gebied, dat afgesloten is. Je mag hier niet met de auto komen, maar wel te voet of met de fiets. Ton en ik zijn het gebied ingelopen tot aan de straat waar mijn tante woonde. Het voelde heel raar om dat te zien / daar te lopen.
Tot slot zijn we nog gaan kijken waar mijn tante na de aardbeving (en nadat ze naar Nederland is gekomen) heeft gewoond tot aan haar dood. Ik vind het toch fijn om een beetje een beeld te krijgen van hoe haar leven hier een beetje was.
Morgen weer verder.... dan gaan we op bezoek bij mijn neef Rob. Ik kijk er echt naar uit om hem na zo veel jaren weer te zien (hij was toen geloof ik een puber en ik ongeveer 6 jaar oud ofzo) en zijn gezin te ontmoeten :-)
-
12 Januari 2020 - 12:02
Gerrit Rorije:
Esther en Ton,
Echt mooi om jullie belevenissen te lezen.
Bord met eendjes en de nostalgische trein.
mvg
Willy en Gerrit -
12 Januari 2020 - 12:02
Monique:
Oh Esther, wat speciaal dat je nu nog even dichtbij je tante was. Je neef Rob zal je wel wijzen waar haar graf en dat van je oom is.
Het geeft je vast rust.
Ben erg benieuwd hoe dit verder gaat. Wat een ervaring!
En dan heb ik het nog niet eens over de prachtige natuur waar jullie doorheen komen. Adembenemend hè?
Veel liefs van Monique en Jan xxx
En veel groetjes voor Ton die zeker blij is dat hij een wielershirt heeft dat van zoooo ver komt -
12 Januari 2020 - 12:41
John En Jenneke:
Hoi Esther en Ton,
Geweldig, die stoomtrein zo, in dat mooie gebied!
Ook fijn Esther, dat je na een lange periode, jouw neef gaat ontmoeten!
Hebben jullie een extra koffertje bij je, voor Ton zijn wielershirtjes? -
12 Januari 2020 - 17:18
John En Elke:
Mooi om te lezen dat jullie bij het huis van tante Hermien geweest zijn. En morgen weer een weerzien na zoveel jaren geleden met Rob en zijn gezin. Wat super leuk!
Wil je hem de hartelijke groeten doen van ons en ons mam.
Veel plezier nog -
12 Januari 2020 - 21:06
Nicole:
Echt heel gaaf Esther, erg leuk om je verhalen te lezen, wat super dat je dit mee mag maken. Take care en have fun!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
